Huzur sevildiğimize ikna olmaktır! 

Rabbini, peygamberini, ebeveynini, eşini, kardeşini, dostunu, komşunu, mazlumu, masumu sev ! gibi tavsiyeler sosyal içerikli olmaktan ziyade kişilerin iç dünyalarına yönelik inşa edici bir mesajdır. Bunun anlamı "Ey insan ! Kendine bir iyilik yap ve kendin dışında birini sev" demektir. Zira insan, ancak kendinden olmayan bir şeyi sevebildiği nispette egoizm zindanından kurtulabilir. Sevgi, bencillik zindanının yegane miftahıdır. 

Huzur bence insanın yüreğini, sevgiye ikna etmesine bağlıdır. 

Aşk, insanın içinde huzur menbaı. Yüreklerin derinliklerinde efsunlu bir yitik cennet. Gönüllerde yanan idrak kandili. Aklın anlam ışığı aşk. Işık ve aşk ne kadar da benzeşiyorlar ! Adem ile Havva gibi.. Havva aşk Adem ışık. Leyla aşk, Mecnun ışık. Hira aşk, vahiy ışık. Aşk ile anlam bulur her daim varlık. 

İman ile aşk arasında bir bağ var. İman güvenmek ise insan en çok kime güvenir? En çok sevdiğine ve en çok bildiğine. Bilmek mi? Bilgi ile sevgi de doğru orantılı. Tearuf derecesinde tevellud olur der eskiler. Bilgi derecesinde sevgi olur! 

Aşktan mahrum bir yürek için siyah bir karanlıktır yaşamak! der şair. Evet, aşkı olmayan gönül emsal-i taşa benzer. Aşk ile acı dahi anlam kazanır. Hayatta ki acıyı, sancıyı, derdi, ızdırabı ve tasayı yönetmek dahi aşk ile. 

Düşünsenize, idrakinizi Allah’ın sizi aşk ile sevdiğine ikna ettiniz. Bu ne büyük bir huzur ne hoş bir saadet! Her nefesin Rabbin size ikramı olduğunu hatırlarcasına kelime-İ tevhidi ikrar etmek! Su yudumladınız ve İlahi aşkı hatırladınız. Ayağa kalkabilme kabiliyetini veren Rabbe hamdolsun! diyorsunuz adımınızı besmele ile atarken. Secde ediyorsunuz ve bu şuuru veren Hakka şükrediyorsunuz! Hiç Rabbim beni sevmese bana bu istidatları verir miydi? diyorsunuz. 

Düşünsenize Allah’ın sizi sevdiğine ikna oldunuz! Siz de onu seviyorsunuz. Onun için her şeye, O’nun emaneti nazarıyla bakıyorsunuz! Hayat bir emanet. Maşukunuza davrandığınız gibi davranıyorsunuz hayatınıza da. Her anında huzur solukluyorsunuz. 

Allah’ın sizi sevdiğine yüreğinizi ikna ederseniz hayattaki zorluklar hatta mahrumiyetler de daha başka bir keyfiyet kazanıyor! İmtihan gibi bir kavramla tanışıyorsunuz. Sizi çok seven bir hocanızın sizi terbiye etmek veya bazı şeyleri daha iyi öğretmek için, kendinizi tanımanız ve eksikliklerinizi görmeniz için sizi test etmesi gibi ! Öyle ya, size bu kadar güzellik niye verilmiş olsun ki! 

Tüm mesele insanın kendisini aşka ikna etmesi.  

O dem imanın ahlaki karşılığı olan emanet duygusu insanın içini ısıtıveriyor! İşte o duygu ile insanın içi içine sığmıyor. Başkalarının derdiyle dertleniyor. Bir arkadaşla konuşuyordum. Canım çok sıkkındı fakat sonra bir haber aldım dedi. 18 yaşındaki bir kızcağızın ilik nakli için ilik bulundu ve tüm dertlerim gitti dedi. 

İşte aşk böyle bir şey! Başkalarının derdiyle dertlenen kimseye Allah aşk ikram ediyor. Bu sefer o dertlendiği kişinin yaşadığı sevinç ona dua edenin gönlüne akıveriyor! 

Kanadı kırık bir kuşun acısını içinde hisseden bir yüreğe yeryüzündeki tüm kuşların semada pervaz etmesi huzur yağmuru olarak damlar.  

Bir yetime el uzatanın içine tüm yetimlerin gülücükleri mutluluk verir.  

Yeryüzünün en mutlu insanları öğretmenler olmalı. Zira öğrencilerinin başarısı kadar içlerine huzur damlar. Hele ilkokul öğretmenindeki sevinç.. Öğrencinin okuduğu her hece içine sükunet verir. 

Aşk girince yüreğe, doktor tedavi ettiği hastalar ile huzur soluklar. Aşk girince yüreğe müebbet bir mahkuma teselli vermenin heyecanı bir başkadır. Ruhi bunalımda olan birisine bir psikoloğun rehberlik yapması rehberlik yapan kişiyi de iyi eder. Bir müzisyen düşünün! Terennüm ettiği her nota huzur verir zira kendisini dinleyenleri mutlu etmektedir. 

Kitap yazdığım için biliyorum. Beni de diğer yazarlar gibi anlaşılmak mutlu eder en çok. Kitabınızı okudum hocam! sözünü çok seviyorum. Anlaşılamamak ta var! Lakin o da güzel. Zira anlaşılmamak olmasaydı anlaşılmanın hazzını yaşayamazdık. Gece olmasa gündüzün, hastalık olmasa sağlığın, yokuş olmasa inişin, hasret olmasa vuslatın, zahmet olmasa rahmetin, zillet olmasa izzetin, susamak olmasa suyun, susmak olmasa kelamın, küfür olmasa imanın lezzetini tadamazdı yüreğimiz! 

Öyleyse huzur, insanın yüreğini aşka ikna etmesine bağlıdır. 

Yazımı bir şiirimle bitireyim:

Kalp herkeste var lakin yürek başka  

Kalp, yürek olur kadem basınca aşka 

O dem gönüller adar, livechillah adanır  

Nasibi olmayan aşktan,bu alemde aldanır 

Selam ve dua ile