Bundan bir süre önce kamuda tasarruf önlemleri açıklandı.
Geçtiğimiz Mayıs ayında Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın imzası ile yayımlanan Tasarruf Tedbirleri ile İlgili Genelge ile kamu kurum ve kuruluşlarının harcamalarında tasarruf sağlanması, bürokratik işlemlerin azaltılması ve kamu kaynaklarının etkili, verimli ve ekonomik kullanımına ilişkin yeni tedbirler alındı.
Genelge ile kamu idareleri ve bu idarelere bağlı ilgili ve ilişkili kamu kurum ve kuruluşları ile il özel idareleri, belediyeler ve bunların bağlı kuruluşları ile kurdukları birlik, müessese ve işletmelerde tasarruf tedbirleri uygulanması öngörülüyordu.
Peki, ama günün sonunda ne oldu?
Kamuda israf devam etti, gereksiz yatırımlar devam etti…
Bu harcamaların, israfın birçoğu da “itibardan tasarruf olmaz” denilerek yapıldı!
Sonuç ne oldu? Pahalılık aynıyla sürdü, vatandaşın alım gücü düşmeye devam etti.
İşte bu paradoksu kaleme alan Ekonomim gazetesi yazarı Emre Alkin, kamuda disipline şöyle vurgu yaptı;
“Benim itirazım her zaman şu oldu: Kamuda disiplin olmadan enflasyon ile mücadeleyi sadece özel tüketim ve yatırımları azaltarak devam ettirmek yanlış. Kritik karar alıcı doğru iş için ikna edilemiyorsa, vazifenin hakkı verilmiyor emektir. Enflasyonla mücadele yarım porsiyon yapılmaz. Bunun kabahati işi yaptırmayanlarda ama koltukta kalmaya ısrar eden kişi kabahate iştirak etmiş olur.
Bu sebeple bazı meslektaşlarımın “başka çareleri yok, boşuna eleştiriyorsun” şeklindeki yorumlarına katılamıyorum. Eğer görevin hakkını veremeyeceğini anlıyorlar ve çok fazla yan etki üretiyorlarsa, inat etmek yerine “bizi çalıştırmadılar” deyip, sessizce ayrılıp eski hayatlarına geri dönebilirler.
Bunu kendim üç kez yaptığım için rahatlıkla söyleyebiliyorum. Baktım ki çabalarım tek taraflı, yaptığım işler “yapmadı” diye anlatılıyor, çarpışmanın beyhude olduğunu anlayıp ait olduğum yere geri döndüm. Bu kurumlardaki personelin bugün hala sevgiyle bana sarılmasının sebebi budur. Çünkü karar alıcıyı ikna edemediğim için personeli yıpratmak yerine kurumu korumak adına gittiğimi anladılar. Çalıştığım kurumların itibarı her zaman şahsi itibarımdan önemli oldu. Görev alan bazı meslektaşlarımı eleştirmemin sebebi budur.
Bugün benimle beraber çalışan meslektaşlarımın da birçoğu çok önemli görevlerde bulunurken benzer sebeplerle makamlarını ve buna bağlı avantajlarını bırakıp geldiler. Biz bu seviyede bir etik anlayışla yaklaşırız. Hatalarımız oluyor elbette, ancak tekrarlamamak için bu hataları her gün kendimize hatırlatırız. Başkalarının bu hataları bize söylemeleri bu sebeple kalbimizi kırmaz.
Sözün özü: 2025’te %25 ile 30 arası bir enflasyon ile %3 ile %3,5 arası bir büyümeye herkes razı durumda. Yeter ki daha fazla soğumasın ekonomi. Yanlışın neresinden dönülse kardır.”