Sağlık Bakanlığı’mızın üstün çabaları, halkımızın gösterdiği sabır ve yaz aylarının kapıyı çalmasıyla koronavirüse karşı verdiğimiz savaşı kazanma yolunda ilerliyoruz. Bu süreçte gösterdiğimiz özeni sürdürmek çok önemli. Rahavete kapılmadan, tıpkı Uhud Savaşı gibi kazandığımızı düşünerek kendimizi kaybetmeden ‘yeni normal’imizi oluşturmak ve bu hayata alışmak zorundayız. Ama tabii ki öncelikle bu süreci nasıl geçirdiğimizi inceleyelim.
Evde kalmak ilk zamanlar kolay hatta güzel bir eylem gibi geliyordu kulağa. İlk haftalarda belki güzel de geçti. Kendimize zaman ayırdık, kendi yiyeceklerimizi kendimiz yaptık. Bu süreçte mutfağa girmeyen, bir işin ucundan tutmayan kalmamıştır diye düşünüyorum. İlk etapta sağlıklı beslenmeye merak sardık. Yaptığımız tarifler genellikle diyetlerimize uygun ürünler oldu. Bir zaman sonra tercihlerimiz yavaş yavaş zararlı tariflere kaydı. Tabii bu kaymada Ramazan’ın da etkisi büyük oldu. Açlığın verdiği iştahla git gide yağa ve şekere yüklendik. Sonrası ne mi? Canımız sıkıldıkça yedik, yedikçe kilo aldık, kilo aldıkça canımız sıkıldı. Girdik bir kısır döngüye. Hareket de edemedik. Günlük işler fiziksel aktiviteye geçmez, ayrıca bunun için zaman ayırmamız gerekir derken günlük hareketlerimizi bile yapamaz olduk. Ama çok şükür ki yavaş yavaş normalleşmeye başladık. Ramazan Bayramı sonrası yeni normallerimizi oluşturmak, harekete geçmek zorundayız.
İftar sonrası en azından evlerimizin çevresinde yürüyüşlere, iftarda ve sahurda sağlıklı beslenmeye özen göstermemiz gerekiyor. Silkinip kendimize gelmek için en güzel dönemdeyiz. Bu son karantina sürecimizi değerlendirip evden çıkmalıyız.
