Varoluşsal anlamlılığı keşfetmek

Anlamlılık hem hayatın en büyük gerçeği hem de bu hayatta bizi mutlu kılacak en hakiki gerçektir. Lakin biz bu gerçeği çoğu kez teorik bir söylem olarak kullanıyoruz. Oysa ki salih amel, teorinin pratize edilmesidir. Hepimiz günümüze anlamlılık bilinciyle başlamalıyız.

Gün, gözümüzü açmakla başlar ve akleden kalp; sahip olduğu gözün kıymetini hatırlar evvela. "Rabbim! bu gözüm kıymetsiz ve hikmetsiz degil" der. Ayağa kalkar ve sahip olduğu ayaklarının hikmetsiz olmadığının farkına varır. Def-i hacet eder ve adeta vücudunda kendi cüzi iradesi dışında işleyen külli bir mekanizma olduğunu hatırlar.

Sonra abdest alır, elini yüzünü yıkar ve su ile buluşur. Rabbim bu ne büyük ni’met der hamdeder. Kuruyan dudakları su ile ıslatmak, susayan bedene suyun girmesi, vücudun her azasını su ile buluşturmak. İşte namaz kılmak tüm bu tefekkürlerin sonunda insanın ister istemez “Allahu Ekber” diyerek yere kapanmasıdır. İnsan şöyle çevirse yüzünü semaya ve arza etrafındaki her şeyin kendi ihtiyacını sağlamak üzere yaratıldığının farkına varacak.

Sonra çevirsek yüzümüzü insan ürünü olan objelere. Üzerimizdeki elbiseden, içinde oturduğumuz mekana, bedenimizi ısıtan kalorifere, çatal, çanak, bardak ama hepsi insan aklının ve iradesinin ürünü. İnsandaki akıl ve irade olmasaydı bunların hiç biri olmazdı.

İnsan evvela aklı veren Rabbine şükretmeli. Kulluk akıl ve irade ile yapılır zaten. “Akıl” diye bir şeyi yarattığı için insan Rabbine hamdetmeli. Sadece bu ni’met için başını secdeye ömür boyu koysa ve kaldırmasa yine de bu ni’metin şükrünü eda etmiş olamaz. İnsan, iliminin yetersizliğini görerek haddini aklının gücünü keşfederek kadrini bilmeli.

Etrafınızda bulunan her şeyin, Rabbinizin size hediyesi olduğunu hatırlayarak hayatınıza devam edin. Yerken, içerken, yürürken, ağlarken, gülerken, okurken veya uyurken, bu kabiliyetleri verenin Rabbiniz olduğunu hatırlayın. Hatta kahvenizi yudumlarken. Haşr suresindeki “Yerde ve gökte ne varsa Allah’ı  tespih eder” ayeti her bir şeyin Allah sayesinde hareket ettiğini hatırlatmak içindir.

O halde insan, varoluşsal anlamlılığını idrak etmeli ve Rabbine rücu ederek “Allahu Ekber” demeli. 

“Allahu Ekber” insanın söyleyebileceği en güzel söz. 

Onu, yüreğinin dudaklarıyla söyleyenlere selam olsun.